Ja byłem zwolennikiem, a ona raczej nie,
Na wiecu przedwyborczym poznaliśmy się
Zaciekle oko w oko i wściekle twarzą w twarz
Tłum spychał nas na siebie i wtedy pierwszy raz
W jej oczach oprócz złości ujrzałem jakiś błysk
Mnie również w tamtej chwili ta owładnęła myśl:
Przecież nie można kochać najgorszego wroga
Można cenić, szanować, ale nigdy kochać.
Przecież nie można kochać najgorszego wroga
Więc dlaczego, powiedzcie chcę się z nią całować.
Na pierwszej naszej randce oznajmiła mi
Że pragnie ze mną chodzić, że pragnie ze mną być.
Że chętnie będzie ze mną uprawiać nawet seks
Lecz w sprawach pryncypialnych chce własne zdanie mieć.
Na potajemnych schadzkach więc kłóciliśmy się
Kto nie był, a kto był agentem KGB.
Przecież nie można kochać...
Codziennie są dyskusje, kto w jakie gierki gra
Tak płonie nasza miłość uniesień parzy żar
I chociaż po wyborach to problem jest ten sam
Że gdy się pokłócimy, to nie chce ze mną spać.
Kupiłem już obrączki lecz boję się, że znów
Kampania nas podzieli, wybuchnie nowy spór.
Przecież nie można kochać...
